Film polecam każdemu psychiatrze, psychologowi i studentom kierunków kryminalistycznych ze względu na jakoś osobowości Jacka. Jestem pod wrażeniem pracy jaką wykonał reżyser i aktor, ażeby przedstawić sposób myślenia jednostki o skrajnej osobowości ze spektrum zaburzeń dyssocjalnych. Niewiele jest filmów, które w tak bezpośredni i głęboki pod względem konsekwentności sposób ukazują ekspresję zaburzeń w działaniu ciała migdałowatego. Luzie niezwiązani z w/w nie posiadają "klucza wiedzy", który by pozwalał docenić ten film i zapewne zobaczą w nim proste rżnięcie piłą. No cóż.

Ciekawy film- realizacyjnie i fabularnie. Nie wiem czemu takie skrajne opinie o sadyzmie. To jest mataforyczna przypowieść, gdzie straszne zło i pycha ludzka na koniec zostaje ukarane. Czy jesteśmy dużo lepsi niż bohater tego filmu? Przychodzą na myśl skojarzenia z filmem "Siódma Pieczęć".

Realista 26 - brawo,brawo opis godny pomnika :)

O pustce i bezsensownosci zla.

CO TO JEST ?????????? CZY NAPRAWDĘ SĄ NAM POTRZEBNE FILMY PEŁNE TAKIEGO SADYZMU ???

Wygniotłem sobie spodnie

Otóż Lars popełnił gafę. Zaprosił widzów na film, który kręcił od lat w zaciszu swoich lęków. Efekt łatwy do przewidzenia. Widownia podzielona, bo dużo przemocy i wyuzdania. 

Gdy jednak ze spokojem ocenić efekt końcowy można powiedzieć, że to omyłka. Reżyser pomylił się, że popełnił ten film, a widzowie, że przyszli do kina. Jeśli jednak cieszy was psychopatologia, odkrajane piersi albo hołdy dla sadyzmu, to zapraszamy już jutro do kin.

 Publika twardo trzyma się do końca. Ludzie chcą zobaczyć w tym filmie jakiś sens i czekają na koniec, a ten jest równie piękny, jak zakończenie Władcy Pierścieni. Po Square trudno o ciekawszy dowód zatracenia w marnosci. Tier dołączył do grona reżyserów bez pomyslu, ktorzy wykonali już swoje dzieło, a obecnie czekają już tylko na rozkład swojego życia.