Nuda... ta twarz aktora zagranicznego nic nie wyraża, w ogóle brak akcji jest...
Zeby sie połapać, który ser z którą miską i jak sie nazywa trzba by to z 3 razy zobaczyć... w Zasadzie nie wiadomo co autor chciał wyrazić niby śledztwo, kryminał, morderstwo niby obraz życia i zwyczajów grupy społecznej... o co chodzi o co chodzi...PORAŻKA!

Filmowe odkrycie tego roku.
Tak inteligentnego filmu dawno nie widzialem. Rozpoczyna sie obrazem ktory z dokladnoscia wnetrza precyzyjnego zegarka pokazujep prace sluzby w angielskim arystokratycznym domu, to nas zaskakuje bo zwykli jestesmy obserwowac zycie z tej bardziej oficjalnej strony. Po chwili jednak zaczynamy doceniac to intymne zaproszenie rezysera do obserwacji tego ukrytego swiata.
Watkow w nim tyle ze starczyloby na pare typowo amerykanskich produkcji. Misternie poprowadzona akcja, prawdziwi, bogaci w psychologiczne charaktery bohaterzy, angielski humor (kto sie z nim zetknal nie musze wyjasniac ...), slowem wielka gratka dla kazdego lubiacego dobre kino. Przyznam ze dolne recenzje nieco zbily mnie z tropu, jednak na pocieszenie polecam im mniej wymagajace produkcje typu 'Niewierna' tam nic nie zaskoczy a 'satysfakcja' gwarantowana. Zdecydowane 10.

swietny film
Najpierw przeczytalam ponizsze opinie, pozniej poszlam na film i zostalam bardzo mile zaskoczona. Wspaniale nakreslone i odegrane role sluzby,swietne akcenty szkockie i irlandzkie (nie tylko w wymowie uroczej Mary), dla mniej wybrednych ironiczne porownanie naiwnie nieskomplikowanej Ameryki i dystyngowanie zepsutej Anglii:)

szkoda, że ...
Agacie Christie nie chciało się dokończyć jej pastiszu "Wielkiego Gatsbiego " ... :-)

do pupy
ryan phillipe to debil

to naprawde wielki film
troche ciezko pisac swoje zdanie, kiedy jest ono odmienne od wiekszosci... ale to niewazne; ten film jest majstersztykiem subtelnosci i niedopowiedzen; to nie jest film dla ludzi, dla ktorych prazona kukurydza jest rownie wazna jak obraz; niestety, niektorzy nie potrafia sie skupic przez 2 godziny: to nic strasznego; ale to, ze nie potrafimy łowić ukrytych rzeczy, pewnych wstydliwych, drazniacych rzeczy, to oznacza upadek spoleczenstwa, dla ktorych jezeli w filmie, na ekranie pojawia sie kupa, to komentarz aktora musi byc: "ale kupa!" zeby widz zrozumial. nic dodac.

JA ..... JAKA PASTA!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wydawało mi się,że widziałem już słabe filmy.Nawet nie sądziłem jak bardzo się myliłem.To był drugi przypadek w mojej "kinowej edukacji" gdy opuściłem salę kinową w połowie seansu.Po prostu klapa,beznadzieja.

kiepska podróbka Oskara Wilde'a
Film ma bardzo ciekawą koncepcję, a brakuje mu... wszystkiego innego. Klimat przypomina bardzo okrojoną twórczość wybitnego angielskiego pisarza Oskara Wilde'a, ale w stosunku do tej twórczości brakuje mu dowcipu, wciągającej fabuły, oraz jakiegoś konkretnego przesłania. "Gosford Park" to tylko obrazek... i to kiepski. Film jest po prostu statyczny i nużący... Nawet Stephen Fry go nie był w stanie odratować.

Dla osób po 30-tce, bardzo przyjazny
Ciekawe zderzenie dwu światów na pozór odmiennych, ale tylko w zewnętznych formach postępowania. To jest film o pozorach, które mylą. W każdej z osób tam spotkanych jest wewnątrz coś bardzo zaskakującego i niesztampowego. Podobnie plotki i oceny wygłaszane przez poszczególnych bohaterów filmu okazują się równie mylne. Ten film ma takie subtelne drugie dno. Nie trzeba się nabierać na ten pozór sztampy.

Porazka
Zgadzam sie z moim szanownym przedmowca (przedmowczynia). Film nudny i do bolu sztampowy.

"danie obiadowe"
Ten film to w 2 słowach: nic specjalnego. Recenzja na stronie jest zdecydowanie jak na "pojemność" tego filmu za długa. Rzeczywiście film mi się dłużył, ale treści w nim niewiele, a to co z niej zostało strasznie banalne. Myślę, że dobry film powinien zapewnić jedną z tych rzeczy: przyjemność z oglądania dobrych zdjęć, ciekawą fabułę lub interesujące przesłanie, a tu nie było nic... To takie "dzieło" do oglądania podczas niedzielnego obiadu. Film obyczajowy, ale bez żadnej energii, uroku. Arystokracja i służba pokazane strasznie stereotypowo, nie wiem gdzie są tutaj podobno charakterystyczne dla Altmana interesujące postacie.
Przesłanie: "miłość to jedyne co się liczy" tylko chciałoby się powiedzieć "ale to już było" z 1000 razy(szkoda że wcale nie "znikło gdzieś za nami i nie wróci więcej").
Z seansu zapamiętam chyba jedynie bolącą od niewygodnego fotela kość ogonową ;)